ΠΑΝΙΚΟΣ

     Το άγχος αποτελεί μια σειρά από συναισθηματικές και σωματικές εκδηλώσεις όπως αισθήματα νευρικότητας ή φόβου, ταχυκαρδία, διακοπτόμενη αναπνοή, ιδρώτα, τρεμούλιασμα, μυϊκή τάση, στομαχικές διαταραχές, αίσθηση ‘αδειάσματος’ στο κεφάλι, οπτικές διαταραχές. 
    Συνήθως το άγχος εκδηλώνεται όταν νιώθουμε ‘απειλή’ ή φόβο απέναντι σε ένα εξωτερικό ερέθισμα (π.χ. εξετάσεις, ανεύρεση εργασίας) αλλά πολλές φορές μπορεί να εκδηλωθεί και χωρίς να υπάρχει μια άμεση απειλή το οποίο μπορούμε να αναγνωρίσουμε. Με λίγα λόγια, μπορεί κανείς να νιώθει αγχωμένος χωρίς να γνωρίζει το γιατί. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να ανησυχεί όλη την ώρα χωρίς να υπάρχει λόγος ή να νιώθει αγχωμένος για το ένα ή το άλλο πράγμα. Όταν επικρατεί μια τέτοια ‘νοητική κατάσταση’ τότε υπάρχει γενικευμένο άγχος. Πολλές φορές το υπερβολικό άγχος μπορεί να οδηγήσει σε κρίσεις πανικού, δηλαδή ξαφνικές ‘επιθέσεις’ από έντονα αγχώδη συμπτώματα, όπου κυριαρχεί ένας υπερβολικός φόβος χωρίς να υπάρχει απειλητικό ερέθισμα. 
     Ο πανικός οφείλει το όνομα του στον αρχαίο θεό τον Πάνα, ο οποίος σκορπούσε τον φόβο και τον τρόμο στους ανθρώπους και τα ζώα εξαιτίας της απροσδόκητης εμφάνισής του. 
    Οι λεγόμενες κρίσεις πανικού εκδηλώνονται ξαφνικά, μέσα σε λίγα λεπτά, και φτάνουν σε μια κορύφωση μέσα σε 10 λεπτά περίπου. Η διάρκεια των κρίσεων πανικού μπορεί να είναι από μισή μέχρι και μια ώρα. Συνήθως, το άτομο δεν γνωρίζει ότι η κρίση πανικού είναι μια σωματική εκδήλωση υπερβολικού άγχους, ούτε και γιατί συμβαίνει αφού δεν υπάρχει κάποια απειλή.
    Οι κρίσεις πανικού συνοδεύονται από σωματικά (όπως και στο γενικευμένο άγχος) συμπτώματα, όπως αίσθημα παλμών, έντονος τρόμος, αίσθημα πνιγμονής, πόνος ή δυσφορία στο στήθος, ναυτία, αίσθημα ζάλης ή αστάθειας, ταχυκαρδία, ζαλάδα, μουδιάσματα, ρίγος ή ξαφνική αίσθηση ζέστης τα οποία είναι έντονα και προκαλούν μια σειρά από σκέψεις όπως ‘πεθαίνω’, ‘παθαίνω καρδιακή προσβολή’, ‘τρελαίνομαι’.
   Το πανικόβλητο άτομο κυριαρχείται από την αίσθηση ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι πραγματικό (αποπραγματοποίηση) ή από την αίσθηση απομάκρυνσης από τον εαυτό (αποπροσωποίηση). Αυτές οι σκέψεις σε συνδυασμό με τα σωματικά συμπτώματα δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο που μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες κρίσεις πανικού.
    Επειδή η εμπειρία του πανικού είναι τόσο επίπονη και κουραστική το άτομο δεν γνωρίζει το τι του συμβαίνει και ερμηνεύει την κατάσταση του ως μια καταστροφή. Πολλές φορές αρχίζει τις επισκέψεις στα επείγοντα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων ή σε μη ειδικούς γιατρούς, όπου τον διαβεβαιώνουν ότι η υγεία του είναι μια χαρά, αλλά εκείνος δεν νιώθει καλά. Οι επισκέψεις συνεχίζονται μέχρι το άτομο να βρει τον κατάλληλο ειδικό (ψυχολόγο, ψυχίατρο) που θα του εξηγήσει τι πραγματικά του συμβαίνει και να του παρέχει την κατάλληλη βοήθεια και υποστήριξη.